ملاحظات بالینی در ارزیابی سونوگرافی تومورهای زنان
این مرور تکنیک‌های معاینه، ویژگی‌های سونوگرافی و ملاحظات بالینی در ارزیابی سونوگرافی تومورهای زنان را مستند می‌کند. روش مرحله بندی سرطان زنان، از جمله ارزیابی وسعت تومور موضعی، غدد لنفاوی و متاستازهای دور، شرح داده شده است.
با افزایش کیفیت فنی، سونوگرافی به یک روش مرحله بندی دقیق برای تومورهای زنانه زودرس و پیشرفته تبدیل شده است. سایر تکنیک های تصویربرداری تکمیلی، مانند توموگرافی کامپیوتری و تصویربرداری تشدید مغناطیسی، می توانند به عنوان مکمل سونوگرافی در موارد خاص مورد استفاده قرار گیرند، اما اگر سونوگرافی توسط متخصص انکولوژی زنان انجام شود، برای مرحله بندی تومور ضروری نیستند.
سونوگرافی به عنوان روش انتخابی برای ارزیابی وسعت موضعی سرطان آندومتر و مهمترین روش تصویربرداری برای تشخیص افتراقی تومورهای خوش خیم و بدخیم تخمدان است. سونوگرافی را می توان برای تشخیص زودهنگام سرطان های محلی و همچنین سرطان های پیشرفته که از واژن، دهانه رحم یا سایر نقاط تا پاراکلپیوم، پارامتریا، رکتوم و کولون سیگموئید، مثانه و سایر اندام ها یا ساختارهای مجاور گسترش می یابد، استفاده کرد. در موارد درگیری حالب، سونوگرافی نیز برای تعیین محل انسداد مفید است.
علاوه بر این، برای تشخیص تومور خارج لگنی گسترش یافته به حفره شکمی به شکل کارسینوماتوز جداری یا احشایی، انفیلتراسیون ذهنی و/یا مزانتریک اختصاص دارد. سونوگرافی می تواند برای ارزیابی تغییرات در غدد لنفاوی نفوذ یافته استفاده شود. از جمله نمایش الگوهای سونومورفولوژیک و عروقی مشخصه. الگوهای عروقی به‌ویژه در گره‌های محیطی با استفاده از پروب‌های آرایه‌ای خطی با وضوح بالا یا در لگن با استفاده از پروب‌های فرکانس بالا به خوبی تجسم می‌شوند. به نظر می رسد وجود عروق محیطی یا مختلط یا جابجایی عروق تنها معیار در تشخیص گره های متاستاتیک یا لنفوماتوز باشد.
در بررسی متاستازهای دوردست، اگر یک اندام احشایی طبیعی یا ضایعات منتشر یا کانونی مشخص (مانند کیست ساده، همانژیوم کبدی، آنژیومیولیپوم کلیوی، کبد چرب (استئاتوز)) در سونوگرافی شناسایی شود، معاینات اضافی با استفاده از روش های تصویربرداری تکمیلی انجام نمی شود. ضروری.
با این حال، اگر با یافته های کمتر مشخصه مواجه شد،به‌ویژه زمانی که نتیجه معاینه به‌طور ریشه‌ای بر مدیریت درمانی بعدی تأثیر می‌گذارد، یک معاینه اضافی با استفاده از روش تصویربرداری تکمیلی (مانند اولتراسوند با کنتراست، توموگرافی کامپیوتری، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی، توموگرافی گسیل پوزیترون) نشان داده می‌شود.
گردآورنده: شیدا اوسطی
مایل به ثبت دیدگاه هستید؟