Liver congestion
در بالین به طور افزاینده ای با احتقان کبدی مواجه می شویم
به دلیل عوامل زیر تشخیص به سختی صورت میگیرد:
الگوهای تغییر یافته ی تکثیر پارانشیم
مقادیر کاذب بالای الاستوگرافی
همپوشانی یافته های تصویربرداری در ضایعات خوش خیم وبدخیم که نمیتوان از LI_RADS
(liver imaging reporting and data system)
استفاده کرد.
به دلیل افزایش مواجهه با احتقان کبدی متخصصین رادیولوژی باید از مواردی ک به راحتی اشتباه میکنند یا نادیده میگیرند اگاه باشند.
تغییرات پیچیده ی همودینامیکی مرتبط با احتقان کبد منجر به تغییرات منتشر پارانشیمی یا تشکیل ندول های خوش خیم یا بدخیم میشوند.
معمولا افتراق ضایعات خوش خیم هایپرواسکولار مانند FNH (focal nodular hyperplasia) از HCC (hepatocellular carcinoma) به دلیل شباهت ها و همپوشانی یافته های تصویربرداری چالش برانگیز است.
ضایعات شبیه FNA در طول فاز شریانی کبدی (در حین تصویربرداری) واضح تر میشوند. و نسبت به سلول های پارانشیم کبدی، اکوژنیسیتی یکسانی دارند .
ولی به ندرت ممکن است با اکوژنیسیته پایین تر در فاز تاخیری تصویربرداری ظاهر شوند; که ما این مورد را در HCC هم میبینیم.
هتروژنیسیتی، وجود enhancing capsule, هیپواکو شدن حین فاز ورید پورت در تصویر برداری، شدت متوسط سیگنال در تصویربرداری T2_weighted، انتشار کاهش یافته و عدم جذب در فاز هپاتوبیلیاری به تشخیص HCC اشاره میکنند؛
هر چند موارد بالا به تنهایی حساسیت تشخیصی ندارند.
لازم به تاکید است که الگوریتم های LI_RADS را به دلیل عدم اختصاصیت در افتراق HCC از ضایعات هیپرواسکولار خوش خیم، نمیتوان به کار برد.
همین طور تغییرات مورفولوژیک و افزایش شاخص سختی کبد (liver stiffness), تشخیص سیروز با کمک تصویربرادی را سخت میکند.
نویسندگانی که ماکرو و میکرو همودینامیک پیچیده ی کبد را در زمینه ی احتقان کبد بررسی میکنند رویکرد و اپروچ همگانی تری را در درک بیماری احتقان کبدی پیشنهاد میکنند:
تشریح فیزیوپاتولوژی احتقان کبدی، آسیب هپاتوسلولار و تشکیل ندول های خوش خیم یا بدخیم
بررسی یافته های تصویربرداری و بیماری هایی که احتقان کبدی و ضایعات هیپرواسکولار را تقلید میکنند.
ارائه ی یک الگوریتم تشخیصی برای اپروچ به ضایعات هیپرواسکولار کبد
مایل به ثبت دیدگاه هستید؟